De Notre Dame is de oudste van de drie portalen het Sint Annaportaal, in de romaanse stijl. Dit portaal is gewijd aan de moeder van Maria. Het werd rond 1200 geïnstalleerd en is het eerste van de drie portalen aan de westgevel.
De Romaanse stijl geïnspireerd op de Grieks-Byzantijnse stijl toont een troon onder een baldakijn en de vrouw draagt koninklijke attributen: een kroon en een scepter en een kind op haar schoot.
Van Anna vinden we dit soort beelden niet, ze behoren toe aan haar dochters.
Anna is bekend geworden als moeder van Maria. De naam 'Maria' is bij de meerderheid van mensen bekend. In de 11e eeuw kwam vanuit Chartres de verering van Onze Lieve Vrouwe op.
Het Anna portaal in de Notre Dame in Parijs vinden we aan de westgevel. In het Westportaal van de kathedraal van Chartres is Maria afgebeeld, waarbij ze wordt omringd door zeven jonkvrouwen. Elke jonkvrouw beeldt één van de vrije kunsten uit. Deze ‘Zeven Vrije Kunsten’ werden aan het einde van de Middeleeuwen in de School van Chartres onderwezen als een voorbereiding op het nieuwe mens-worden.
Het westen is meestal de plaats van transformatie
In de kunstgeschiedenis of ikonenleer heeft Maria een moeder, haar naam is Anna.
Wat vertellen de ikonen over Anna?
Byzantijnse Icoon Heilige Anna
Op Ikonen is Anna een van de weinige vrouwelijke heiligen die is afgebeeld, meestal als een oudere vrouw, ook waar ze zelf haar kind voedt.
Voor schilders is een paarsachtige tint erg interessant. Het is een tint die we kunnen kleuren naar koel waarbij blauw overheerst of naar warm waarbij rood overheerst. De kleur purper kan gemengd worden met rood en blauw of met violet en blauw. De kleur purper wordt verkregen uit purperslakken, de kleurstof krijgt bij blootstelling aan zonlicht een blauw-roodachtige tint. b.v. op ikonen.....
Purper wordt veel gebruikt en heeft een koninklijke reputatie. Judith Herrin schrijft in haar boek - Byzantium - over deze kleur en gebruiken waaronder ook het 'in purper geboren' wordt uitgelegd.
De handel in deze kleurstof wordt verbonden met de oude Fenicische stad Tyrus in het huidige Libanon. Het "Tyrische purper" van de Feniciërs was afkomstig van een zeeslak die nu bekendstaat als Bolinus brandaris, is zeer zeldzaam. Er waren wel 250.000 weekdieren nodig om slechts 28 gram bruikbare kleurstof te produceren, maar het resultaat was een levendige en langdurige paarse tint. Purper is dus afkomstig uit een slakkenhuis waar het slijm eruit werd gehaald en door zonlicht moest bijkleuren.
Mooi textiel behoorde ook tot de Fenicische weelde, en Fenicisch glas.
Het Fenicische rijk bloeide door de zeevaart en handel. Goederen waarin werd gehandeld waren bijvoorbeeld glas, hout, hars, wijn, ivoor, textiel en purper als exportproducten en zilver en tin als importproducten. Zo werden er boomstammen van cederhout naar Egypte vervoerd, terwijl tin en zilver vanuit de Britse eilanden en het Iberisch schiereiland naar Fenicië vervoerd werden.
Ook is het volk bekend vanwege hun alfabet. De Feniciërs vierden met rituelen de seizoenen en bouwde kleine heiligdommen waar offers werden gebracht.
De naam Fenicië betekent ‘purperland’ - het voorgebergte van Carmel.
Anna en haar stamboom
Oosterse tradities kennen haar en ook haar verhaal. Bekend is dat Anna drie keer getrouwd is geweest. Dochters van Anna zijn oa. Maria Cleophas en Maria Salomé.
De zus van Anna, Esmeria had een dochter die Elisabeth heette, de moeder van Johannes de Doper.
In Oosterse tradities is Anna getrouwd geweest met Joachim, haar derde huwelijk. In de Legenda Aurea staat geschreven dat Joachim afkomstig is uit Nazareth en Anna uit Bethlehem. Zij zijn lang kinderloos gebleven, wel 20 jaar. Toch zien we ikonen waarop de ontmoeting van Joachim en Anna zijn afgebeeld, meestal bij de Gouden Poort van de tempel. Bij deze ontmoeting zou Anna haar kind in de moederschoot ontvangen hebben.
Ikonen als 'de tedere ontmoeting' of in het Slavisch 'de conceptie' bij de Gouden Poort van de tempel willen ons misschien meegeven dat we bij deze conceptie mogen denken aan de tempelslaap.
De Gouden Poort werd in de religieuze kunst de uitbeelding van de ontmoeting van Joachim en Anna in Jeruzalem.
Hier in de verf gezet door Filippo Lippi (Anna ook hier in een purperen gewaad)
.jpg)
Op deze website https://groteverhalen.be/mythologie/ kun je zelf lezen hoe verhalen samenvloeien tot wat nu 'de mythen van de Kelten' genoemd wordt.
De Notre Dame van Chartres is een kathedraal die bol staat van de mythen en mysteries. In de voorchristelijke tijd waren de Kelten namelijk ook al bezig hun eer te betuigen aan een zekere moedergodin. Het labyrint in de Notre Dame van Chartres krijgt zo een bijzondere betekenis.
Moeder Aarde is een motief dat in veel mythologieën terugkeert, vaak ook Moeder Natuur genoemd. Chartres als cultusplaats is de aardereligie heel lang trouw gebleven. Zij beschouwden deze plaats als heilig. Bij de bron op de heuvel vereerden zij een beeld van een vrouw met een donkere huidskleur en een zoon op haar schoot. Deze zwarte Madonna is uiteindelijk in de crypte van de Kathedraal beland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten